1 - 6 februari in Sri Lanka! Mirissa, Hikkaduwa en weer opweg naar het vliegveld

Deze week bijna alleen maar aan het strand gezeten in Mirissa.
Elke ochtend ontbeten bij 'our world' met curd, fruit en een soort honing + bananen lassie. Aardige bediening, maar alles behalve oplettend.
Vaak in de avond gegeten bij nr 1 rottishop . Een rotti restaurant opgericht door een arme Sri Lankese familie, het hele dorp en 6 toeristen hielpen mee met het opzetten. Sindsdien zit het altijd vol en de Roti is heerlijk!
Daarnaast de dagen doorgebracht mensen die ik hier heb leren kennen.
Mirissa is een leuke weg langs het strand. Met in de avond veel barretjes aan het strand.
Veel Arjuvedic producten in de winkel. Cocosolie, citronella antimuggenspray, aloe vera en vele andere lekker geurende producten. En leuke olifantoverhemden.

Ook mirissa is perfect voor koppels, net zoals de rest van Sri Lanka. Er zijn hier veel Australiërs en de leeftijd van de backpackers die ik hier het vaakst tegenkom is 25 of ouder. Slechts enkele jonge bengeltjes van 19 of 20 :)
Waarschijnlijk omdat de backpackers scene heel erg upcomming is. Veel van de hostels zijn nog erg nieuw en doen erg hun best om gasten van alles te voorzien.

Daarnaast zijn er talloze guesthouses. Stap in elke willekeurige tuktuk en de man heeft wel een broer, zus of vriend die een goedkoop guest house heeft. Jammer dat ze niet altijd goed zijn in de prijzen. Zo had een tuktuk rijder een zus met een guesthouses in Mirissa dat maar 450 lkr (ong €3) per nacht  kostte. Ik wilde het wel zien, we kwamen in een grote villa aan en de kamers en badkamers waren prachtig. Het leek te mooi om waar te zijn dus ik vroeg haar nog maals de prijs. Bleek het 4500 lkr (ong €30) per nacht te zijn... if it sounds too good to be true and if it looka too good to be true, it probably is too good to be true.

Voor mijn laatste 2 dagen in Sri Lanka ben ik eerst naar Weligama gegaan om te surfen. De volgende dag naar Hikkaduwa gegaan samen met Adeshola (australisch meisje) om de laatste nacht daar te spenderen. We gingen naar Handsa surf hotel dat aan het strand is. Daar aangekomen kregen we een kamer aangeboden voor 1000 lkr pp ( 7.50€) hele goede prijs maar toen gingen we naar boven en zagen we daar een lieve houten kamer met 4 bedden dat volgens een paar mensen daar al een tijd leeg stond. We hebben met 4 verschillende mensen gesporken van het hotel en ze wilde ons de kamer niet geven voor minder dan 2000 lkr pp. Na veel onderhandelem de prijs van 2000 lkr pp naar 1500 lkr pp gekregen. Daarvoor kregen we een houten kamer met uitzicht op het strand, 2 badkamers en 4 single bedden voor terug. We waren best trots op onszelf :)

Avond doorgebracht met een Israëlier, Duitser, Roemeen, Australiër, Engelsen en zweed. Dat was erg gezellig.

Volgende ochtend vroeg op en naar schildpadden gaan kijken aan het strand, het waren er 8 en ze waren enorm!

Om 9.30 de bus gepakt naar Colombo, vlucht vertrok om 14.45. Op mijn telefoon stond dat het ongeveer 2 uur duurt van Hikkaduwa naar Colombo airport. Dus ik dacht slim te zijn en nam ipv 2 uur 4 uur de tijd om erheen te gaan.Maar wat ik natuurlijk vergeten was, was dat jet ten eerste zaterdag is en het druk is op de weg. Daarnaast hadden we geluk want er was ook een staking aan de gang op de weg. De bus was ook nog eens propvol dus met mn daypack op m'n buik en het zweed druipend van mn armen stond ik gekneld tussen de locals. Ze denken heel erg aan de toeristen want er zijn 2 mensen voor me op gestaan zodat ik kon zitten. Één maal heb ik de plek afgewezen maar de tweede persoon stond erop dat ik ging zitten. Met een wiebelend hoofd zei ik oke dankjewel. Ik zat naast een vader met 2 mooie jonge dochters, ze waren op weg naar Colombo om zijn broer te bezoeken. De 2 meiden vonden het heel spannend. In het gangpad stond een jonge moeder met haar dochter en zoontje. Onderweg naar het ziekenhuis omdat haar dochter iets aan haar oog had. Ik nam haar dochtertje op mijn schoot. Ze is iets van 6, en vroeg in verrassend goed engels wat mijn naam was.

Ondertussen was de bus al toeterend en remmend door het verkeer aan het zoeven. Het was ondertussen al 13.00 en ik had eigenlijk al op het vliegveld moeten zijn. De stress kwam er een beetje in. Ik kon er toch nu niets meer aan doen. Op de gos zag ik dat we gelukkig bijna in Colombo waren. Om 13.45 kwamen we daar aan. 1 uur voor vertrek van mijn vliegtuig.
Bij Colombo uitgestapt besloot ik een tuktuk te nemen aangezien een taxi of een bus nooit door het verkeer zou kunnen gaan. Ik vertelde de man wat er aan de hand was en dat ik ongeveer nog 30 minuten had om op het vliegveld te komen. De schrik stond in zijn ogen en hij beloofde het te proberen.

Ik stapte in en we sjeesde door het verkeer, 3 keer bijna aangereden door een bus, een aantal keren bijna geklemd tussen 2 auto's en nog een paar bijna dood ervaringen bracht bij me veilig naar het vliegveld. Het was toen 14.25, 20 minuten voor vertrek. Ik had niet gedacht aan dat ik natuurlijk bijna geen geld meer had en drukte de man alles in zn hand wat ik nog had ong 2600 lkr, hij keek me geërgerd aan en zei dat de rit 5000 lkr kostte.
Ik beschaamd maar meer met het halen van m'n vliegtuig in m'n hoofd heb hem mijn nummer en facebook gegeven om de rest van het geld later af te handelen.

Rennend naar de airport, keken 2 medewerksters me vrolijk aan. Ik vroeg ze of het mogelijk was mijn vlucht nog te halen. Ze fronsten hun voorhoofd medelijdend en zeiden dat het onwaarschijnlijk was maar dat ik gewoon moest rennen.
De bewaker vroeg naar mijn ticket, die ik niet had omdat ik dat vergeten was. Maar gelukkig had ik online ingecheckt en liet hij me door gaan.
Bij de incheckbalie ook de situatie uitgelegd en ze hielpen me supersnel. Ik was al op afwezig gezet dus of ik nog mee kon was niet zeker. Ik kon mijn bagage niet meer inchecken.
Rennend langs de emigratie dienst, naar boven naar gate 7c waar mijn bagage door de scanner ging.
Ik stond al klaar om al m'n vloeistoffen, schaartjes, scheermesjes en pincetten weg te gooien. Maar toen ze mij vroegen m'n tas open te maken wilde ze alleen kijken naar het kinderkabelslot, die ik van Robin had meegekregen. Zo een gevaarlijk plastic met ijzer ding kan natuurlijk iet het vliegtuig in.
Ik was allang opgelucht dat ik niet mijn halve bagage hoefde af te staan. Dus heb maar niet moeilijk gedaan over de kabel.

14.40 kwam ik bij de wachtkamer aan, het personeel vroeg me vrolijk waarom ik zo bezweet en moe was. Ik blij dat ik het gehaald heb legde uit wat er was gebeurd en ze lachten om het feit hoeveel vertrouwen ik nog had in de tijden van het openbaar vervoer na 4 weken in Sri Lanka te zijn geweest.
Er was meer dan genoeg ruimte in het vliegtuig dus ik kreeg een stoel bij de emergency exit.
Ze begonnen net met boarden, ik loop naar de ingang en zie 2 Zweedse meisjes van het surfkamp die dezelfde vlucht hadden.

15.00 het vliegtuig stijgt op en Gelukkig werd de lunch snel geserveerd. En vooe 1$ per 500mb kan ik gebruik maken van wifi in het vliegtuig! Hoe onvoorstelbaar is dat :)!

17.15 nog 2 uur te gaan en dan stap ik Singapore binnen!